Chłopcom z Marynarki Wojennej
Jeden z wierszy do antologi "Gdynia"
Za dużo słów, za mało czynów.
Usta pełne banałów masz
i mówisz że kochasz swój kraj.
Tu na tej ziemi przed laty,
gdy wróg stanął u drzwi,
chłopcy piękni, malowani,
do boju jak do tańca szli.
Każdy miał swoje Westerplatte,
dla Polski nie żałował krwi.
Nie każdy ma grób w ziemi czarnej,
wielu na dnie morza cicho śpi.
Mówisz że kochasz Polskę.
Gdyby dziś u jej bram stanął wróg,
czy tak jak chłopcy przed laty,
ginąć za nią byś chciał? umiał?
mógł?
Komentarze (43)
:)
Ten nie zna życia,
Kto nie służył w marynarce. :)
Miałem już przyjemność skomentować.
Ślę moc serdeczności. :)
raduje serce Twój wiersz. super :)
gratuluję 150 wiersza :):)
3/4 pato pseudopatriotów zapewne spiep.. by w
podskokach...
Super ;) pozdrawiam i głosik zostawiam ;) +
Świetnie, że przypominasz o tamtych bohaterskich
chłopakach. Piekny wiersz.
Pozdrawiam cieplutko poniedziałkowo.
Witaj,
na szczęście dzisiejszych nikt nie musi na takie
trudne pytanie odpowiadać...
Z pozdrowieniami.
Już tu byłam - czytałam, ale powtórzę - bardzo
potrzebny wiersz - ofiarność tamtych chłopców i
bohaterstwo - zasługuje na wysławianie i pamięć.
Trudne pytania ale na nie każdy musi odpowiedź znaleźć
we własnym sercu... dobry patriotyczny wiersz,
pozdrawiam Cię serdecznie Loka
Pięknie.
Pozdrawiam:)
Piękny wiersz...
Ujęłaś mnie tym wierszem?
loka, aż chce się napisać to co napisał W. Broniewski
cyt.
kiedy się wypełniły dni
i przyszło zginąć latem
prosto do nieba czwórkami szli
żołnierze z Westerplatte
Myślę, że teraz też mamy dużo młodych ludzi, którzy
zachowaliby się jak tamci żołnierze:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech ślę, Ola:)
Bardzo piękny wiersz,skłania by się
zatrzymać...pozdrawiam wiosennie :)
Pięknie i patriotycznie :)
Dobry wiersz i dobre pytanie.