choć przecież
Pustka.
Nawet wiatr w sercu nie gra.
Może usiądziesz?
Bo przecież zostać nie możesz.
Zamknij swe oczy,
a ja przeprowadzę cię
drogą naszych marzeń.
Pokażę znów to słońce,
co nad nami tam gościło,
tę muzykę szczerych uczuć.
Przejdźmy jeszcze raz
alejami uśmiechniętych nadziei.
Rozpuść swe skrzydła
i powróć w me ramiona.
Czemu oczy otwierasz?
Może jednak zostaniesz?
Choć przecież za późno na nas...
autor
pigula16
Dodano: 2009-02-27 12:01:00
Ten wiersz przeczytano 439 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Piękny wiersz...
Nigdy nie jest za późno, by cos zmienić. Pustke można
na nowo zapełnic...
Tyle nadziei uśpionej, bo już jest za póżno.
Refleksyjny i sentymentalny wiersz.
Świetnie ujety pesymizm myśli. Bardzo dobry wiersz.
Pozdrawiam.