Choć swą drogą...
Choć swą drogą kroczysz przyodziany
śmiercią
A ona całkiem niedawno poszła tam ,
nad dziki staw
palić przeszłość
nigdy nikt ich pozbierać nie zdoła
piękne kwiaty , gładkie niebo
nigdy piękne życie
tego nikt im odebrać nie zdoła
Słońce wstaje po to by mnie zabić
co dzień i od nowa
Zgasić w sobie płomień
Umiłować wieczność...
Z tego nikt ich wyleczyć nie zdoła...
Nie zdoła...
autor
lullaby ot tak
Dodano: 2007-11-18 14:01:20
Ten wiersz przeczytano 458 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.