Choroba duszy
Tam gdzie ponoć drzemią zmysły
gdzie ma dusza miejsce swoje
tam sumienie z wychowaniem
ma podobno swe podwoje
Tam przy stole z codziennością
mogą zasiąść bez żenady
w swej mądrości i ogładzie
spędzać czas bez kłótni, zwady
Lecz gdy jednej z nich brakuje
albo ze dwóch, nie daj Boże
coś się psuje jak w przekładni
lub w spiżarni czy komorze
Brak nam naraz swoich wzorców
dobrych porad i przykładu
zagubiona naraz dusza
wpada w stan śpiączki, nieładu
Od przyjaciół w koło naszych
wsparcia ich i słów zależy
czy w tej walce o tożsamość
każdy z nas w dobro uwierzy
Błądzić ludzką jest słabością
siłą, znów wstawać na nogi
zaś mądrością i pokorą
wybrać te właściwe drogi
autor
Gregcem
Dodano: 2018-08-26 07:50:54
Ten wiersz przeczytano 600 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
dobre rady zawsze w cenie, choć w życiu różnie bywa
miłego dnia :)
Pięknie i refleksyjnie, pozdrawiam :)
Dziękuję za komentarz pod moim wierszem
Celne opisanie stanu ducha. Dobry wiersz ale /jeśli
mogę/ w 4-tej zwr. lepiej brzmiałoby "w śpiączki
stan..." w 5-tej "w dobro każdy..." Ale to wg, mnie,
pozdrawiam
Bardzo dobry wiersz! Pozdrawiam!
Dzisiaj trudno o dobry przyklad, zbyt szybko zmienia
sie rzeczywistosc.
Jeśli dobry przekaz otrzymamy za młodu, rozwijajmy się
i zawierzmy intuicji w trudnych sytuacjach, rada
przyjaciela jak najbardziej do rozważenia...
celna puenta!
Lepiej nie ufać zbytnio cudzym podszeptom. Ciekawy
wiersz.
Pozdrawiam.
Lepiej nie ufać zbytnio cudzym podszeptom. Ciekawy
wiersz.
Pozdrawiam.
Lepiej nie ufać zbytnio cudzym podszeptom. Ciekawy
wiersz.
Pozdrawiam.
Kształtuje nas dom rodzinny i dzieciństwo. Często
jesteśmy niedoskonali. Ale i będąc dojrzałym można
pracować nad sobą.
Dobry, potrzebny wiersz
Pozdrawiam serdecznie. :)