Choroba samotności
Wrzody samotności pękają.
Krwawią do środka.
Ból jest nienamacalny, bo niefizyczny.
Ale strasznie boli, jak strasznie boli.
Jest na to lek - miłość.
Ale tak trudno zrealizować tę receptę.
autor
Evcik
Dodano: 2012-06-12 22:00:10
Ten wiersz przeczytano 594 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Gdy w aptece brakuje jakiegoś leku, wydaje się jego
zastępnik. Niestety, miłości nie da się niczym
zastąpić. Dlatego tak trudno leczyć samotność...
Fajny wiersz. )
Trudne,ale jest mozliwe zrealizowanie tej
recepty:)Pozdrawiam cieplutko:)
To jest drogi lek chyba nie dla wszystkich .Czas
płynie...Tęsknota to piękne uczucie.
Czasem nas boli to znowu smuci.
Często błądzi i się miota.
Ale taka już jest nasza tęsknota.