choroba XXI wieku.
Usiłuję odnaleźć sens...
Myślę,że podołam, gdyż
o szczęście wciąż wołam...
- -
Chociaż nie widzisz potrzeby -
nie pomożesz...
I nawet nie wiesz, że
życie uratować możesz.
Wokół same pozory...
Gra - na to XXI wiek jest chory!
Udawanka - chorobowy objaw,
błędna układanka.
- -
Czasem w gazecie jakieś wzmianki,
o człowieku, który zgubił
sensu wianki.
I wcale to Tobą nie poruszyło,
że czyjeś serce o dobro wyło!
I wcale to Tobą nie wstrząsneło, że
kwiatu nadziei nasiono w obłudzie
utonęło.
- -
Świat jest głuchy -
bo nie słyszysz nawet umierającego
bzyku muchy.
Świat jest niemy -
w sztucznym potoku słów toniemy.
Świat jest ślepcem -
nie widzi co się dzieje z jego
sensu wieńcem.
- -
Jesteśmy ślepi, a Bóg
odpowiednią etykietę nam nalepi.
Otwórzmy powieki!
Chyba nie chcemy, by człowiek
z problemami zniknął...
...na wieki?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.