Chwile...
Każdy w życiu ma chwile,
Że los mu skrzydła złamie,
W tym czasie kiedy nielotem się jest,
Tak bardzo szanuje się latanie.
I są też i takie chwile, kiedy przykuty do
ziemi
Jej bliskość i stabilność się w końcu
doceni.
Bo wszystko co nasze, swą wartość
zatraci,
Dopóki nie przyjdzie czas, kiedy się to
nagle utraci...
autor
~shadow~
Dodano: 2008-04-26 14:27:52
Ten wiersz przeczytano 520 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Rozpaczamy po stracie , nie sznujemy jak mamy...++++
Genialna puenta Pani złota.
Genialna.
Czysta prawda bez skazy brudu.
Pozdraviam i dziękuje za zrozumienie mojego wiersza w
sposób także prawdziwy.
Chciałoby się krzyknąć - człowieka naturo wyhamuj, bo
tacy już jesteśmy dopiero zaczynamy doceniać jak już
utracimy i powinniśmy nauczyć się łapać chwile. Wiersz
przypomina ważną o zachowaniu ważnej wartości. +
Z chwil sklada sie ludzkie zycie, cieszmy
sie wiec wtedy gdy wznosimy sie do gwiazd ale i wtedy
gdy wedrujemy tunelami pod ziemia,,kazde moga byc
pelne milosci i szczescia,,,zyciowy dobry wiersz.
Tak jak zdrowie, dopóki jest, lekceważy się je, ale
jak ważne ono jest docenia się, gdy je się traci...
Pięknie i wzruszające. Takie ludzkie, a takie
głębokie. Super.
Święta racja.. Tylko, że my ludzie, już tacy jesteśmy.
Doceniamy coś dopiero po stracie. Dlatego musimy się
nauczyć cieszyć chwilą. Piękny wiersz. Bo mówi ważną
życiową prawdę. /+/