Chwile jak siwe włosy
Chwile ,jak siwe włosy starej kobiety
przenikają między palcami
a myśli okalają ogrody wspomnień
ofiarowałem tobie życie najlepsze dni
i błądzę.
Nie wrócę do przeszłości by naprawiać
krzywdy
o krok, naprzód nie pójdę w nieznane
rewiry
wyciągam dłonie w prośbie szukając drzwi
marzeń
w kroplach oczyszczenia zmywam swoje
winy.
W wehikule czasu nigdy nie zasiądę
wspomnienia to przeszłość marzenia
przyszłością
pozamiatam bóle w moje ego skromne
i znów ruszę w życie z codziennością.
autor
jarek k
Dodano: 2009-02-23 16:27:39
Ten wiersz przeczytano 1639 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Smutne te chwile.
Wiersz bardzo smutny ale takie jest życie
...niestety.Ktoś mi napisał kiedyś "Szczęscie to tylko
przerywnik w cierpieniu" i wiem , że tak jest.
Pozdrawiam
bardzo dobrze-byle z podniesioną głowa!!!
hmm...błądzić to ludzka rzecz .. codzienna walka z
przeciwnościami wymaga odwagi...ładny wiersz
Trzeba żyć chwilą obecną, cofanie się nie ma
najmniejszego sensu. Ładne takie posiwiałe wspomnienia
i dlatego tutaj zajrzałam.