chwile kontaktu

wczoraj
patrzyłem na czas
jesienią
ostatnio
zużycie ciała, dojrzewanie ciała
ruch kolorów po powierzchni
zależnych od wewnątrz i zewnątrz
rzeka nagrobków

dziecko namalowało kiedyś pejzaż
i powiedziało - Nie wiem jak Bóg wygląda
więc namaluję góry drzewa lasy
świat

chwile kontaktu

motyl

wiem że jest szczęśliwy
bo jest teraz pora godów motyli i on kieruje się
pobudzeniem wolnym don Juana
liścia ryby
polatuje to tu to tam
zwiedza kościół

była ich pora a on był jednym z nich
bezwolnie posłuszny prawu
ale ja czułem że się bawi, że się upaja
drogi motyla i człowieka się skrzyżowały
i z głębi wynurzyło się nagie dziecko
wszystkim zachwycone

przegonił mnie, dogonił, odpoczął, znów ruszył
w swoim zanikającym u szczytu lata żywiole
i dlatego odnalazł się na kapeluszu damy
i odprowadził mnie do końca ulicy
zanim nasze drogi się rozeszły

skrawek świata

nie sielanka, ale jednak słodycz
sznur samochodów stoi
wrona podnosi orzech, drewniana ściana starej chatki
w bluszczu,
ta wrona z orzechem polatuje na szczyt dachu
do koleżanki, coś tam szepczą
nieba skrawek bo dalej się nie patrzy
deski bo tu są deski
obok idzie dziewczyna prowadząc rower i ma
blond włosy, mija nas i się oddala na mostek
doganiamy ją
gdy wrona podnosiła orzech w radiu grała
bardzo piękna muzyka ze starego musicalu jakby
nie poznam jej, chyba że usłyszę w snach
godzina ta i ta, trasa ta i ta, ta i ta częstotliwość

rozdzielenie, to była nie moja chwila
to chwila z wcieleń które mają nadejść
albo już przeszły
albo jedna z warstw sukni czasu
które się powtarzają przenikając
teraz

Psujący się rydwan
Taka stara omszała butelka

nagość

rusztowanie na którym rozpięta jest twarz
chwila kontaktu z lustrem
z paradą aniołów przez czas
wybór dziewczyny myjącej się w wannie

z ciała zmyte myśli
ale wstyd każe się zasłonić
wstyd duszy ciała czy twarzy
wpatrzonej w obiektyw bezwinnie
jakby we śnie

czas jest życiem
jest tym ciałem
obiektyw uchwycił polerowanie ciała o ciała
moją żądzę - choć to zdjęcie w nie moim albumie
czyjąś osobę
jej nieświadomość
i gotowość
na te wszystkie mające się wydarzyć rzeczy
jak woda spływające w tym momencie
po tym ciele
ubrania opadające i kolejno zasłaniające

motyl nagości przysiadł na tym zdjęciu

butelka

młoda butelka wypełniona światłem
to stara zmurszała butelka
twarz i osoba przyczepione do butelki
użyteczności publicznej i osobistej
najpierw podawanej z rąk do rąk komunii
potem napełnionej kolejno
mlekiem miodem żywicą strachem rozkoszą
potem kopanej przez chłopaków dla zabawy
przez dziewczynki ubieranej w de coupage
przetrzymującej powoli więdnące kwiaty
by w końcu jak zawsze nagle
obłażonej przez mrówki i roztocza
wysysające resztki
wreszcie zapomnianej, nieużywanej
tej samej
boskiej
butelki

Miliardy tych butelek i motyli
Czas miażdży i rozbija przed czasem
i kochające serca nie mogą się z tym pogodzić

autor

Belamonte

Napisany: 2019-11-08 Dodano: 2019-11-08 13:06:40

Ten wiersz przeczytano 5340 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Obrazkowy Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda Okazje Zakończenie roku szkolnego

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie