Ciekłość

Dymi napar, miodu barwy, wieść się niesie poprzez wieczór
błyszczą ciasne okulary, ledwo mieszczą się na nosie
patrzę z lekką nonszalancją w biała przestrzeń cyber kartki
jeszcze kiedyś to zrozumiem, pozostaje bywać kłamcą

prawda równie jest daleka, co odgadnąć Boga imię
poznać, znaczy się przebudzić, zrzucić habit eremity
w pojedynkę dzwigać wszechswiat to jak mówię, niemożliwe
trzeba czasem podać dłonie, bać się wspólnie, bat podzielić

jednak nie wzrost, świadczy królom, słowo berłem, tronem także
jak lord siadam, chrząkam głośno, wstaje nagle tak z pół sali
fanfar niesie się w zamczysku, czapki z głów spadają same
pora zacząć tytularnie, nazwać sprawy prawidłowo

przez czterdzieści cztery noce, psychotycznie śniłem wersy
jak zszargany wichrem kuter, płynąc dzielnie przez REM fale
podświadomość płata figle, skrywa wszystko przed dnia wzrokiem
więcej dane jest nie wrócić, rzewnie ryczę nad kielichem

jak żmij trzech spleciony ogon, batorzymy się wzajemnie
skóra wolno schodzi z pleców, ból istnienia jest ogromny
mijam ciągle na ulicy, robotyczne te miriady
każdy w swojej termitierze, podpinany jest pod władzę

sunę długim korytarzem, but się lepi do podłogi
nuty skrzeczą gdzieś pod włosem, zaraz klamkę szarpnę w gniewie
jak zerwane nocą kwiaty, prawnie suchy być powinnem przecież
jednak wilgoć sama znajdzie, wyrwę w mózgu, ściankach kruchych

pęka zgnita zbitka desek, piętro niżej, jakaś izba
siedzi starzec, pyka fajkę, obłok ginie w gęstych rzęsach
obraz strasznie groteskowy, chciałbym chwycić młotek, dłuto
rzeźba stałaby by wiekami, ale

już otwarłem oczy

autor

K4K_AFK

Napisany: 2011-04-01 Dodano: 2011-04-04 00:23:59

Ten wiersz przeczytano 722 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Wrogi Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie