W cieniu drzew
Przede mną przestrzeń
słońcem rozświetlona.
Jednak jestem w cieniu
drzew schowana.
Na ławeczce siedzę samotnie.
Z zainteresowaniem obserwuję
otoczenie.
Przyjemność mi sprawia widok
ludzi życzliwych, uśmiechniętych.
Widzę młodych i starszych,
trzymają się za ręce.
Rozczula widok zakochanych
przytulonych do siebie.
Serce radują bawiące się
radośnie dzieci.
Chłonę te obrazy radosne.
Dobrą energię od nich przejmuję.
Spokój zyskuję.
autor
@Krystek
Dodano: 2022-09-13 07:29:26
Ten wiersz przeczytano 1103 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Też lubię przysiąść na ławeczce, mimo, że czasu ciągle
brakuje, ale działa kojąco :) Pozdrawiam :)
Ludzie uśmiechnięci , zadowoleni z życia to ludzie
życzliwi. Ładny, pogodny wiersz.
Pozdrawiam
Tak, to prawda, że bawiące się dzieci rozczulają,
dobrze, że mają wsparcie od państwa rodziny
wielodzietne, ale to może się z czasem zmienić,
niestety, a dzieci są naszą przyszłością, oby tak się
nie stało.
Pozdrawiam serdecznie, Krysiu.
zamyśliłem się posiedzę u Ciebie jeszcze
moje klimaty
pozdrawiam
Szczęście i radość innych ludzi udziela się i nam oraz
ciepło
rozjaśniają samotne chwile. Piękne wersy.
Miłego wieczoru życzę i pozdrawiam ciepłojesiennie.
bo tylko spokój może nas jeszcze poratować
Energia i spokój, to cenne połączenie. Pozdrawiam z
:)).
Ech, trzynastego, jakiś kiks telefonu, nie pojmuję
skąd to u-u,
ale jeszcze raz,
pozdrawiam serdecznie:))
Też lubię takie spacery,
usiąść w półcieniu i czytać otoczenie,
pozdrawiam serdecznie:))
Bardzo
ładny, wiersz..na tak;
Tak się żyje!!
szacun i głos
Oj, to prawda, nie ma nic piękniejszego niż odpoczynek
pod drzewami :) I obserwacja Natury... Bo ci zakochani
to przecież też jej (nieodzowna) część :) Bardzo
ładny, ciepły wiersz...
I ja ciepło pozdrawiam, Krysiu, miłego dnia :)
Zawsze gdzy widzi się pogodnych ludzi, to od razu
cieplej robi się na serduchu :)
Pozdrawiam bardzo serdecznie Krysiu :)
To piękne obserwować ludzi, dobrych ludzi, spokojnych,
uśmiechniętych, szczęśliwych. Pozdrawiam serdecznie.
ja też lubię te chwile gdy chodzę po parku ze śpiącym
Danieluszkiem i obserwuję ludzi.