Ciernie miłości...
Dlaczego....
Cesarska róża
w królewskim ogrodzie
podziwiana
doglądana
całowana
Nosiła wysoko
główkę
Nie widząc maluczkich
odrzucała
wybierała
nie kochała
Nagle przyszło
niewiadome
nieznane
zakazane
Oset zagłuszył
jej urodę
A ona zmuszona
do uległości
musi prosić
o każdą sekundę miłości...
2009-03-13
autor
Motylekania1
Dodano: 2009-03-13 17:04:49
Ten wiersz przeczytano 1226 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Smutne to duszyczko i staraj się wydostać z gąszczu
chwastów, inaczej życie przegrane.
I dobrze ze miłość przychodzi na każdego. Nawet gdy
trzeba o nią prosić.
uroda i piękno bez walki zwycięża, stań unieś kwiaty
boś warta najpiękniejszych ogrodów cesarskich.
Pozdrawiam
Ładnie opracowałaś temat a Twojej róży można życzyć
tylko szybkiego wydostania się z tego zachwaszczonego
ogrodu...
prosić o sekundę miłości? to smutna musi byc ta miłość
Mocne uderzenie"musi prosić o każdą sekundę
miłości..."Znam ten ból.Przez wiele lat żebrałem o
chwile czułości.
Być może róża czekała na coś, co dla innych było
niezrozumiałe, na coś, co sprawiłoby, że czułaby się
piękna nie tylko dla wszystkich wokół, ale dla siebie.
Albo po prostu była zbyt zadufana. Mozliwość
interpretacji, lubię tak. Pozdrawiam.
Róża ma kolce a jednak jest pięknym kwiatem.
Tak samo jak w życiu jest zło i dobro, jest
miłość.Wiele ludzi czeka na lepsze jutro jedni na
zdrowie drudzy na miłość,ładny wiersz.
Jak wysoko była, tak też nisko spadła. Wierszyk
skoczny, ale też smutny. Podoba mi się. Szybko
czytany. :)
Pycha do " parteru " nas spycha. Pozdrawiam
Wiersz jest bardzo wymowny. Jak często piękno duszy
kobiety w życiu małżeńskim zagłusza mąż tyran żyjąc
jak oset.
Smutna ta twoja miłość
Nie zawsze wiem, co napisać ale stwierdzam,że pomysł
i wykonanie bardzo mi się podoba.I tyle.Pozdrawiam +++
Los jest zmienny, dlatego nigdy nie możemy być za
bardzo pewnymi zarówno siebie jak i jego. Nigdy nie
wiadomo, co przyniesie nowy dzień.
Podoba mi się , pozdrawiam ;)
Tak to jest, gdy głowa wysoko w chmurach nie dostrzega
tego, co poniżej jej dumania... Łany wiersz, na plus.