Cierpienie
Oto ja
Ramiona dwa
Obejmują świat
W wystudiowanym geście
Przyjaźni
Oto ja
Zabawa trwa
I wciąż i wciąż
Szukacie z obłąkaniem
Zagubionych gdzieś miłości
Oto ja
Wciąż z wami
Nocami
Zapominam o śmierci
Uciekając w pożądanie
Na koniec ja
Którego cierpienie wieki trwa
Przeprasza
Za nieugiętą
Nieumiejętność bycia
autor
Wroobel
Dodano: 2004-11-15 12:03:22
Ten wiersz przeczytano 409 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.