Ciężko jest pisać o miłości
Ciężko jest pisać o miłości,
kiedy ona przy mnie.
Łatwiej by było,
gdyby jej nie było.
Wtedy serce wymyśla potok słów
przebrzydle słodkich.
Tęsknię, pamiętam, marzę o tobie.
A tak, cóż...
proza życia.
On ją kocha,
ona jego.
Pisać o tym to nudne i niemodne.
Że ją przytulił, spojrzał w źrenic otchłań,
wyznał po cichu, że ją kocha,
a potem dotknął pierś okrągłą,
całował po rękach,
z szacunkiem,
kupił kwiaty,
może bułki z rana,
że ją przykrywa, kiedy nocka chłodna,
że pozwala płakać,
koło wymieni,
dzieci odbierze,
potańczy, rozśmieszy.
To wszystko nuda i tandeta.
To nie wypada, fe, nieładnie.
Kto chce to czytać.
O miłości?!
Lepiej tęsknotę, smutki, żal, cierpienie i
rozpacz rozczłonkować,
czekać, aż życie w martwym stanie miejscu.
Inni czytają
ochy,achy,
zachwycają się,
delektują cudzym nieszczęściem.
A miłość przeszła koło nosa...
Ironicznie się uśmiecham.
Mąż wraca.
Idę gotować zupę.
Komentarze (12)
świetny +
pozdrawiam :)
Śliczny wiersz. Mnie lepiej się pisze, nigdy miłość
jest blisko. Szkoda tylko, że jest tak krótko i tak
rzadko.
Dziękuję za komentarze i głosy. I też pozdrawiam :-)
Masz rację, ciężko o niej pisać.
Pozdrawiam:)
Ponoć najlepsze wiersze powstają gdy jest przy nas
cierpienie, a nie szczęście zatem coś jest na rzeczy,
a poza tym fajny wiersz, z podobaniem się:)
Pozdrawiam serdecznie:)
to życie i szczęście każdego dnia:-)- a wiesz że
bardzo ciekawie o tym napisałaś:-)
pozdrawiam:-)
Bardzo ciężko:)
Pozdrawiam :)
Ale ta proza i szczęśliwa miłość są kwintesencją
naszego życia i też mają w sobie poezję.
Mądrze i trafnie napisany :) pozdrawiam i głos
zostawiam +
oj ciężko, ciężko jest tak pisać o zwykłej małżeńskiej
miłości....mnie też było dziś ciężko napisać jakiś
wiersz...ale napisałem!
Bardzo mądry wiersz o prozie normalnego życia
Proza życia. Pozdrawiam