Cisza

czasem i klótnia na coś się zdaje...

Nie patrz tak na mnie.
(Cisza zabija)
Czuję sie taka obca.
Niczyja
jak cudzoziemka we wlasnym domu.
Nie patrz tak dziwnie,
nie rzucaj gromów.
Nie patrz tak proszę.
Nie mów tak więcej.
Cierpkie masz usta,
chlodne masz ręce.
Walą się znowu domki
karciane,
budzą sie lęki
już zapomniane.
Myśli sploszone jak polne myszy.
Boję się ciszy
(takiej zlej ciszy).

bo ona mija, a wiersz zostaje...

autor

jutrzenka65

Napisany: 2005-04-07 Dodano: 2006-02-18 17:24:40

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie