CISZA
Ciszy szukałam,
ciszy i wytchnienia.
Utknęłam w nostalgii,
a nawet wspomnieniach.
Gdy sił brakuje
zły stan ogarnąć może.
Ja wołam wtedy:
sił mi dodaj dobry Boże!
I miejsca szukając
dla cichości w swej duszy,
gotowa znów jestem
w głębię swą wyruszyć.
Zapadam się w ciszę,
w szept serca wsłuchuję.
Jestem jakoś bardziej,
Tobie Panie dziękuję.
Za tę chwilę dziękuję,
za zaszczyt bycia z Tobą.
Już się wyrównuję.
Ponownie jestem sobą.
Przy chaosie wokół
i braku cichości,
człek obcy dla siebie,
niepewny nawet miłości.
Warto więc wracać
do źródła od wieków,
i znaleźć ukojenie
przez Boga w człowieku.
Komentarze (9)
Poczułam spokój i coś, co czego nie umiem nazwać, a
jest to miłe. Nie żałuję, że tu zajrzałam. Warto było.
To jeden z pierwszych moich wierszy. Nic nie
zmieniłam, bo w tamtym czasie tak mnie natchnęło, tak
napisałam. Ale lubię Wasze uwagi. To ma sens.
Pozdrawiam
Przekaz mnie w 100 % wypełnia choć co do formy mam
sporo uwag ale to Twój wiersz zatem się nie przejmuj
moim marudzeniem. Pozdrawiam z uśmiechem:)))
Wsluchujac sie w 'dzwiek' ciszy,
mozna wiecej uslyszec. :)
Serdecznosci. :)
Dobra myśl, dobre przesłanie pointy:
"Warto więc wracać
do źródła od wieków,
i znaleźć ukojenie
przez Boga w człowieku."
Ale ten wiersz w założeniu rymowany i rytmiczny nie
spełnia obu warunków.
Tu nad rymami trzeba popracować, bo nad Bogiem pojawia
się częstochowa, [ zamiast odwrotnie ;) ]
Odnosi się wrażenie, że wiersz pisany jest pod wpływem
emocji (uniesienia bezpośrednio na ekran).
Tak sobie myślę, zostaw utwór na parę dni a potem
postaw w jego miejscu trzy gwiazdki, gdyż komentujący
wiersz przyjaciele dają zachętę i pobudzają refleksje
pozwalające na szlif fajnej myśli. Po oszlifowaniu
powróć i wtedy utwór zabłyśnie jak kometa na boskim
firmamencie
Tak, wyciszenie wielka rzecz i wiara w niej pomaga,
pozdrawiam ciepło.
fajna refleksja.
Mądry, refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
z pewnością wiara pomaga w wyciszeniu,
pozdrawiam serdecznie.