W ciszy
Granat usłany srebrem gwiazd,
otula świat chłodnym pięknem.
Cisza z tęsknotą mierzą czas,
dusza rozedrgana lękiem.
A ten zasłonił przyszłe sny,
tylko samotność pośród tłumu.
Złudną jasnością szczęśliwych
wysp,
wypala wiarę do bólu.
Zachwiany cień, cień nadziei,
lecz szeptu marzeń nie słyszy.
roztańczyć się nigdy nie ośmieli,
ta ostatnia odchodzi w ciszy.
Komentarze (10)
Cisza leczy,cisza nastraja ale również bardzo boli.W
ciszy wypoczywamy,śpimy ale cisza może zabić.Wspaniały
wiersz - pozdrawiam.
Smutny mi się zrobiło. Pozdrawiam
W ciszy odchodzi nadzieja, gdy wszystki środki
wyczerpane, ale ktoś jednak czuwa nad losem i nigdy
Jej nie wolno tracić. Peelkę utulam. Autorkę
pozdrawiam i życzę pomyślności w Nowm Roku.
klimatyczny pełen smutku
i oddechu samotności
W ciszy głos samotnego człowieka usłyszysz.
A Nowy Rok tuż tuż. Wszystkiego dobrego zatem :)
Ach ta samotność, ale i ją da się pokochać. Cieplutko
pozdrawiam
Smutny ten wiersz, nostalgiczny i melancholijny...
Dużo w nim spokoju, pogodzenia się z rzeczywistością,
mimo że nie jest łatwa... Podoba mi się!
ładny klimat w wierszu, podoba mi się
Ciekawie o ciszy. Ona potrafi być za równo wrogiem jak
i sprzymierzeńcem, a z pewnością jest przyjacielem
samotności. Pozdrawiam:)
Trochę kuleje rytmika i myślę, że ją warto poprawić,
wierszy tylko zyskałby, stałby się płynniejszy, lepiej
by się go czytało. Podobają mi się niektóe metafory
np. "cisza z tęsknotą mierzą czas" i "granat usłany
srebrem gwiazd". Te "szczęśliwe wyspy" przypominają
mi natomiast wiersz Gałczyńskiego, "Prośba o wyspy
szczęśliwe".