Ćmą światło odebrał

Przyszedł
niezapowiedziany
wypełniając wszystko
najmniejszy zakamarek
wszystkie powietrze
zatruł goryczą
nie szczędził milczenia
i pozostawił martwą ciszę
zatruł światło
nie pozostawiając cienia
na nocnych ćmach

latają latają
fruwają szalone
w obędnych poszukiwaniach iskry
martwe w ciszy
bez szelestu skrzydeł
czarne w ciemności
martwe fruwają
MARTWE !

wszystko zmienił
w kawie wyczuć go zdołam
zapachu nocy..

tylko ja
i on
ja... i... on...

romawiamy bez słów
otuleni ciemnością
nieproszony wyprosił mi
ćmy
- w mogiłę zaczarował
dźwięki mojej duszy

rozmawiamy
wciąż
ja...
zaklęta w pustkę
on...
pełen współczucia
dla piękna cierpienia.

Przyszedł niezapowiedziany
jego cząstka
Smutku cząstka
Żal bezdenny
...jakże denny
a chłosta

autor

my-void

Napisany: 2006-10-17 Dodano: 2006-10-17 21:30:02

Ten wiersz przeczytano 556 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie