Ćmy...

Zimna się boją...

Będę szeptać dzisiaj do Ciebie,
Krzyczeć głoski miękkie bezdźwięcznie,
I zaczekam dzisiaj, aż Słońce
Tu przede mną miękko uklęknie...

Zatrzepoczę skrzydłami nadzieji,
Pyłek marzeń obsypię przedziwny,
I choć barwą przecudną się mieni,
To już wiem, że jest taki naiwny...

Ćmy są niemal bezbarwne,
Szare iskry na końcach skrzydełek,
Stają się tak zabawne,
Gdy je palą płomienie...

Najśmieszniejsze jest jednak,
Że te głupie owady
Same lecą do ognia...
Bo bez ciepła żyć nie dają rady...

...a w cieple umierają...

autor

Wróżka

Napisany: 2005-06-28 Dodano: 2005-06-28 00:23:59

Ten wiersz przeczytano 571 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie