Co pozostanie
mojemu synowi Jakubowi:-)
zobacz synku lato mija
jesień stoi tuż za rogiem
w sieć pajęczą łapie twarze
jeszcze wczoraj takie młode
kura łapki zostawiła
zdobią oczy szmaragdowe
radość życia wciąż ta sama
chociaż czas pobielił głowę
kiedy zima skuje lodem
to co bije w mojej piersi
wciąż obrazy pozostaną
i tych kilka starych wierszy
jednak to co najcenniejsze
dla mnie było zawsze będzie
znajdziesz synku na komodzie
bo tam stoi twoje zdjęcie
autor
Małgorzata Wiśniewska
Dodano: 2014-02-20 11:19:51
Ten wiersz przeczytano 2018 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (53)
najlepsza recenzja: w gardle kluska - ani słowa
więcej...
Przepiękny wiersz z dedykacją.
Serce domu to zawsze kochająca
się rodzina. Pozdrawiam serdecznie.
Dom to wcale nie są ściany
i sufity i podłogi
ale ręce naszej mamy
-i te ręce napisały śliczny wiersz:)
Oby pozostało wszystko co piękne i dobre
Reszta nie jest warta pamiętania
Bardzo ładny wiersz, refleksyjny...
Dziękuje i pozdrawiam Cię serdecznie :)
ładna dedykacja, miło się czyta. Też mam, na komodzie
fotografie mojej żony i naszych dzieci. Piękne
pamiątki, tak trzymaj Małgorzato. Pozdrawiam.
A u mnie na kominku dwa zdjęcia.
Czytam z łezką w oku.
Pozdrawiam. Wzruszający, bezpretensjonalny wiersz.
Mama, to taki wzruszający temat,
jest sercem zawsze, nawet gdy jej nie ma!
Pozdrawiam!
życie, życie, życie
Jeden z piękniejszych wierszy, jaki czytałam. Tak może
napisać tylko serce kochającej matki. Pozdrawiam
serdecznie:-)
najcenniejsze wspomnienie
ładnie, mądry i pełen zadumy
wiersz
pozdrawiam
Wzruszający... Pozdrawiam ;))
Bardzo dobry przejmujący głęboki wiersz
Tak jest, najcenniejsze są kontakty z najbliższymi.
Przepiękny wiersz.
U nas teraz zdjęcie wnuczki stoi na komodzie. To
dopiero radość.
Pozdrawiam