Co pozostanie
mojemu synowi Jakubowi:-)
zobacz synku lato mija
jesień stoi tuż za rogiem
w sieć pajęczą łapie twarze
jeszcze wczoraj takie młode
kura łapki zostawiła
zdobią oczy szmaragdowe
radość życia wciąż ta sama
chociaż czas pobielił głowę
kiedy zima skuje lodem
to co bije w mojej piersi
wciąż obrazy pozostaną
i tych kilka starych wierszy
jednak to co najcenniejsze
dla mnie było zawsze będzie
znajdziesz synku na komodzie
bo tam stoi twoje zdjęcie
Komentarze (53)
Bardzo ładnie i ciepło o synu, tak tylko potrafi
kochająca matka. Wzruszyłaś mnie, też mam syna.
Pozdrawiam :)
Śliczny wiersz o przemijaniu i o Twoim pięknym uczuciu
Małgosiu do syna.Bardzo mi się podoba!
Serdecznie pozdrawiam:)
Bardzo mnie wzruszył. Pozdrawiam :)
Piękny wiersz,pozdrawiam
Wzruszający wiersz.
piękny,czuły, pozdrawiam serdecznie
piękny wiersz dla syna
pozdrawiam
Miłość najczystsza - pięknie ujęłaś.
Piękny wiersz, Małgorzato. Wzruszający.
Miłego dnia :)
Pięknie, wzruszyłaś Kochana:)
Bardzo dziękuję wszystkim za odwiedziny i ciepłe
komentarze:-) Serdecznie pozdrawiam:-)
Szajna- ściskam szczególnie:-)
Wzruszający wiersz, Małgorzato:)) Pozdrawiam ciepło:)
Tak, dzieci to skarb, nie wspominając o wnukach.
Pozdrawiam ciepło :)
Mam syna Jakuba. Jest zawieszony pomiędzy światem
niepełnosprawnych i tych "lepszych" pełnosprawnych.
Tylko pisanie nas uratowało przed
przed okrucieństwem i głupotą.
Pisz dla syna, bo to będzie największy posag jaki
możesz mu dać do lepszego ludzkiego wymiaru.
Dobrej nocy.
Cóż tu powiedzieć ..mama i syn, historia stara jak
świat. Miłości matki nie da się chyba przebić. On
zawsze będzie dla niej tym najcudowniejszym i
najlepszym.
Pozdrawiam