Co zostało z dawnych lat.....?

Wkroczyłam w wiek dojrzały.
Urok w miarę powabny.
W młodości miałam nastrój pogodny.
Co mi zostało z tych lat młodości?
Na pewno w sercu dużo życzliwości.
Pozostał komplet zalet i wad,
nieśmiałość, jak za dawnych lat.
Dużo pragnień i marzeń.
Szukanie szczęścia w każdy dzień.
Po przejściach życiowej przygody,
obrosłam w piórka wygody.
Mam swoje miejsce na ziemi,
czasem sięgam w obłoki myślami.
Kocham swoje dzieci i wnuki.
Potrzebna mi ich miłość i bliskość.
Bez kontaktu z nimi, czuję pustkę i samotność.
Cieszę się z tego, co mam – mało już potrzebuję.
W miarę potrzeb - dobrze się sobą opiekuję.
Oby tak było do końca mych dni.
Bym nie musiała zaznać łaski.
Obecnie żyję w strefie jesiennej.
W sercu obcuję w strefie wiosennej.

autor

@Krystek

Napisany: 2017-06-15 Dodano: 2017-06-15 13:35:16

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Monolog Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie