(Co zrobić?)

Zobaczyć człowieka w drugim człowieku
bez ograniczeń
wieku
długości
szerokości,
głebokości,
czasu i przestrzeni.

Kochać na zimno w lecie
bez wszystkiego:
euforii,
motylków,
czekania,
nastrojów i burz.

Nieśmiało patrzeć i się uśmiechać
i dalej:
jak rzeka
nie uciekać
i nie czekać
iść przez świat.

I teraz zadaję pytanie pewnej osobie:
Czy znów sie zakocham? Byleby nie w sobie...

wiersz napisany ku czci takiego jednego- A.... W............ :))

autor

kopernik

Dodano: 2005-03-30 21:15:27

Ten wiersz przeczytano 593 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie