Codzienność życia
Życie brnie do przodu
zatrzymać się nie da,
na wsi dobrzy ludzie
wokół piękne drzewa
gdziekolwiek bym nie był
wciąż te same twarze,
kłaniają się, uśmiechają
dzień dobry powiedzą
czasem zatrzymują
coś więcej opowiedzą
patrzą na mnie,
dobroć moją znając
myślą że szczęśliwy
tyle lat tu żyję
uśmiecham się do nich,
smutek w sercu kryję...
Szczęśliwi ci co mają swoją miłość i są przez nią kochani
autor
Cameleo
Dodano: 2008-10-12 10:53:10
Ten wiersz przeczytano 1066 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Smiej się,choć smiać się nie warto.Nie płacz, choć by
ci serce rozdarto.
Zgadzam sie ze znawca, dziewczyny sa chyba slepe,
takich ludzi wrazliwych i szlachetnych jak Ty jest
dzisiaj bardzo malo. Nie smuc sie Cameleo milosc
dopadnie Cie wtedy kiedy najmniej bedziesz sie jej
spodziewal. Wiersz jak zwykle swietny.
nie mogę zrozumieć dlaczego takie ciepłe, wrażliwe
serce jest smutne i samotne...
Te dziewczyny są chyba ślepe nie widząc takie skarbu
chodzącego po tym świecie.
Twoją codzienność pozornie szczęśliwa, ubrana w
uśmiech...to częsty wizerunek ludzi wrażliwych.
Jeśli kochać to nie indywidualanie, śpiewali starsi
panowie, ja wierzę że milość na ciebie spadnie i
znienacka zakręci w głowie.Cierpliwości...
Victor pisze, że cierpienie uszlachetnia. Mądre słowa.
A Ty ubrałeś to w wiersz - mądrze i bardzo szczerze
napisany, czym mnie naprawdę ująłeś. :)
otwieram się przed ludźmi, nawet zbyt często-ludzie
nie słuchają...mało kto potrafi zrozumieć, a przecież
jestem prostym człowiekiem...
ludzie kupuja to co im sprzedajesz...gdyby maski nie
zakladac i troszke sie otworzyc to moze znalazlby sie
ktos kto potrafilby ukoic twoj smutek...ofiarowal nie
tylko dobre slowo ale i serce...wiersz sklania do
przemyslen
trudno ukrywać smutek...
Tak zakładasz maskę a w sercu wali się życie...smutny
wiersz:(
jesteś nie tylko dobrym i wrażliwym ,ale także
szlachetnym,bo cierpienie uszlachetnia!
Maska z uśmiechem, doskonale skrywa smutek...