Corona Australis (Korona...

(Z cyklu: Gwiazdozbiory)

Ten blask przenika wszystko, drgając na krawędziach srebrzystych obłoków.
Przede mną –
wieżyce łodyg, co wyrosły z wilgotnych zalążni
prastarej ziemi.
Otaczają mnie, kiedy idę przed siebie, rozgarniając kłosy o zapachu ziarna
i chleba.
Nade mną – gwiazdy –
utrwalają się w wyobraźni wszechświata.
Lecz nie mogę ich dosięgnąć,
mimo że są na wyciągnięcie dłoni,
a ich pęd
objawia się lekkim powiewem wiatru na twarzy.

Ta noc jest inna.
Jest w niej porządek i piękno, i jakaś melancholia ukryta w światłości przedmiotów.
Sen się coraz bardziej nasila i milczące ptaki
odlatują w przestwór.
Idę pod rękę z własnym cieniem, który mnie stąd wyprowadza
jak ślepca.

(Włodzimierz Zastawniak)

***

https://robertcarty.bandcamp.com/track/such -a-deep-sky

autor

Arsis

Napisany: 2015-07-05 Dodano: 2015-07-05 03:16:06

Ten wiersz przeczytano 574 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie