coś

Cel, mam przed oczami swymi
Idę by dotrzeć tam na miejsce
Często drogami błądzę krętym
Trwoga i strach doskwiera mi wielce

Jednak wiem że wiara skrzydeł mi dodaje
Prowadzi i powietrzem dla mej duszy
Otula jak Gronostaje
Jest obroną i osłania od katuszy

Nie poddam Się choćbym upadł boleśnie
Pozbieram się, podniosę i pójdę dalej
Podziękuję radość dającej wiośnie
Która słońcem nadzieję w dusze wleje


Droga przede mną jeszcze daleka
Ale wiem że drogowskazy prowadzą
choć czasami w drodze spotka udręka
to dobrzy ludzie podporę mi dadzą

autor

Quercus

Dodano: 2007-03-31 20:13:48

Ten wiersz przeczytano 396 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie