CUD...

Wojtku czasami i tak bywa że nawet raz w roku nie
można sprawić zaszczytu aby być na grobie i zapalić
ten szczególny płomień ...witaj

Temat ładnie w wiersz wpleciony, szkoda że ta
szczodrość objawia się raz w roku, ale chyba
przypomina mu sumienie i ludzkie oczy.

Wielu ludzi przypomina sobie o grobach bliskich tylko
wtedy, gdy trzeba zrobić to na pokaz, bo co inni
ludzie powiedzą... Niechlubne to przypadki, ale jakże
częste. Bardzo dobry wiersz.

Smutny i refleksyjny wiersz. Pozdrawiam

Trafne spostrzeżenia, aczkolwiek patrząc na te cud
(raz w roku), refleksje nasuwają się smutne.

to prawda, że niektórzy tylko raz w roku odwiedzają
groby bliskich - nie tyle z potrzeby serca, co dla
podtrzymania tradycji i ludzkiego oka. Dlatego wolę
omijać korowody i przychodzić tam "gdy cisza i brzozy
uśpione", dobry wiersz

rzeczywiście smutne to co napisałeś ale jakże
prawdziwe

Poważnie i pięknie... Jestem pod wrażeniem. Plus +

smutnie w wierszu bo pamięć o bliskich grobach tylko w
dzień jedyny a to cud Wiersz pięknie napisany w tle
żal Na tak!

Raz na rok nadchodzi czas zadumy, bardzo zgrabnie go
opisałeś...