Cuda i dziwy bajka

Do napisania wiersza skłoniła mnie... przeczytajcie to się dowiecie.

Och, jakie życie jest ciekawe,
ile codziennie nowych zdarzeń
i tyle można się dowiedzieć,
wystarczy tylko nie kpić z marzeń.

Tu niepotrzebna złota rybka,
co chętnie spełni trzy życzenia,
można osiągnąć znacznie więcej,
zatem do dzieła, powodzenia.

Żył sobie słoń, gdzieś aż w Afryce,
co poznał piękną raz słonicę,
zapragnął pojąć ją za żonę,
no trudno rzekł „raz kozie koniec”.

Co on z tą kozą ,nie rozumiem,
przysłowia pewnie dobrze znał,
oświadczył się i dał pierścionek,
zadecydował wreszcie sam.

Bo do tej pory ,choć tak wielki,
zawsze stał w kącie, był nieśmiały
inne słoniki dokuczały,
odważyłbyś się... dodawały.

Wesele było, no a jakże,
trwało na pewno dwa tygodnie,
mogłby dłużej, mała sala
i wszystkim było niewygodnie.

Wyprowadzili się do siebie,
mieszkali tuż nad wodospadem,
żyli szczęśliwi,coś wiem o tym
bo dziadek mój był ich sąsiadem.

Po czasie zapragnęli dziecka,
normalna sprawa ,nic dziwnego,
słoń bez pojęcia, nic nie wiedział,
od czego zacząć, co do czego...

Ale, że cuda się zdarzają,
słonica w końcu zaszła w ciążę,
była szczęśliwa,wciąż pytała,
czy ja urodzić w maju zdążę.

Minął już maj i czerwiec minął ,
i święta przeszły te co w grudniu,
a tutaj nic się nie zanosi,
możliwe ...w czerwcu po południu.

I wiecie jak to się skończyło,
czekała biedna ze dwa lata,
dopiero dziecię się zrodziło,
i zadziwiło, aż pół świata.

Ciąża u słonia taka długa,
pewna to sprawa nie ukrywam,
słyszałam w radiu ,chyba wczoraj
wiadomość sądzę ,że prawdziwa...

autor

fryzjerka

Napisany: 2010-05-11 Dodano: 2010-05-11 18:30:02

Ten wiersz przeczytano 1630 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie