Cuda niewidy
Im dłużej żyć mi dane na tym dziwnym
świecie,
tym częstsze i smutniejsze nachodzą
refleksje,
wartości wyznacznikiem, nie jest mądrość
przecież,
lecz zawartość portfela i wszelkie
koneksje.
Im dłużej żyć mi dane tym więcej zadumy,
tym trudniej się pogodzić z obłudą
swawolną,
wystarczą obietnice żeby kupić tłumy
i wróg, by za nim schować własną
nieudolność.
Choć dziwne, że są tacy, co wciąż wierzą w
cuda
i cuda się zdarzają lecz tylko wybranym,
za wiarę w czarną magię i czarnego luda,
zacisnąć trzeba pasa narodzie kochany.
Dziękuję za wskazówki! Poprawiłem!
autor
karat
Dodano: 2011-04-06 06:04:44
Ten wiersz przeczytano 1383 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
jak zwykle sama prawda i podoba mi się
Wiersz bardzo dobry,ciekawy i...piękny-super.
Pozdrawaim.
Co tu pisac? Jestes dobry w tym co robisz i juz :)
Proszę tylko postawić przecinki w 3 strofie po
wyrazie 'dziwne', bo przecież przed ''że'' zawsze
stawiamy, przydałby się też po 'są tacy', a 2-iej
po wyrazie 'wróg'.
Oj są tacy, którzy ciągle wierzą i mają dziwne
nawiedzenia... Cudów nie ma i nie bedzie raczej...
Wiersz doskonale napisany pokazujący, że mami się nas
obietnica bez pokrycia... Brawo za świetny wiersz :)))
Witaj tak jest niestety,pozdrawiam++
Bardzo dobry wiersz. Czyta się go lekko i rytmicznie.
Rymy zgrabnie dopasowane.
Wiersz w swej wymowie smutny. Opisuje czasy, w których
nastąpił zanik wartości.
Wiersz skłania do refleksji.
Ostatni wers drugiej zwrotki . Należy w nim
wyprostować myśl. Całość dobrym przekazem .
Samo życie, czuć taki żal za zaistniałą sytuację, a
może zrezygnowanie? Trzeba by było nam przepisu jak to
zmienić miast pasa zaciskać po raz kolejny:)
pozdrawiam
Ładny wiersz:)) zachęca do odchudzania hihihi
Pozdrawiam sztabko złota, niezwykle serdecznie:)))
Poetycko wyrażona smutna rzeczywistość. Ciepło
pozdrawiam.
bardzo mądre słowa splotłeś z metaforami .dobry i
bardzo prawdziwy wiersz.
Dobrze, że masz na tyle otwartości, że dostrzegasz to
co się dzieje, nie wszyscy to widzą, to pierwszy krok
do tego, by się z tych kajdan wyzwolić, wiersz bardzo
dobrze opisuje świat w którym przyszło nam żyć, świat
bez wartości, gdzie twórczość ludzkiego ducha zamiera,
a ludzie chodzą pogrążeni we śnie swojego umysłu.
też się czasem zastanawiam gdzie tu jest feler, czemu
mamy takiego pecha... świetny wiersz, refleksyjny i
mądry
powiem prawdziwe jak życie ...ale musimy sie w nim
nauczyć żyć ...pozdrawiam ciepło