...cudowna jesień...
po niebieskiej nocy
ranek w diamencie wita
równolegle jak w kole
wyznaczając swój promień
promień radości
jak to Księżyc w oczy patrzy
płonącemu Słońcu
choć wnętrzem ciemnym
lico jego przezroczyste
kryształem lustra lśni
tak z rana pod lazurem
w parze lecą żurawie
w śpiewie wróbli
tylko wrony kraczą
gdzieś w złocistości koron
jak też glapy dachy obsiadły
swoje dzioby nadstawiają
a u podnóża kwiat peoni rozkwita
po burgundzie drugi raz
tylko barwą biało czerwoną
jak obłoki ogniem płoną
przy złocie i diamencie
tak ty w szczęściu
całujesz mnie spojrzeniem
by nocą promiennie odpłynąć
w ramionach twoich...
autor
nea
Dodano: 2014-10-11 06:57:51
Ten wiersz przeczytano 941 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
w:)dziękuję jak też pozdrawiam i
słoneczny:)przesyłam:)
Bardzo ładnie i romantycznie.Pozdrawiam serdecznie:)
romantycznie .....odpłynąć wtulona w ramionach do
portu miłości ;-)
pozdrawiam
romantycznie, bardzo ładnie, pozdrawiam:)
jak u ciebie tutaj dziś pięknie
odpłynąć też można jesiennie:)))
pozdrawiam pięknie:)))
Piękny obraz namalowałaś z kolorów i słów... Lekko
tajemniczy i nostalgiczny w klimacie;-)
troszkę ciepła w ramionach jesienią
Pozdrawiam serdecznie
Uwielbiam jesien, zlota polska jesien:-) pozdrawiam
Jesień jest piękna, dopiero teraz dostrzegam jej
uroki. Uwielbiam jesienne kolory, smak powietrza...
Nea, a próbowałaś pisać prozą? Bo moim skromnym
zdaniem wymiatałabyś:)
Pozdrawiam.
w:)dziękuję jak też pozdrawiam i
słoneczny:)przesyłam:)
tak...cudowna jest Twoja jesień:) miłego dzionka
:pozdrawiam serdecznie:)))
:)