Cudowne dziecko
Cudownym dzieckiem byłeś
Troszkę w domu rozrabiałeś
Z braćmi gokarty budowałeś
Wyścigi z nimi wygrywałeś
Buzia twoja ciągle się śmiała
W oczkach iskierka skakała
W głowie psikusy się chowały
Aby braciom buty pospadały
Gdy przyszedł czas na pracę
Dzielnie sobie radę dawałeś
Piosenki swoje z pasją śpiewałeś
Tanecznie rytmy wygrywałeś
—
autor
Wioletta Więckowska
Dodano: 2014-11-07 16:06:14
Ten wiersz przeczytano 1320 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Ładnie dla dzieci.Pozdrawiam:)
udany wiersz pozdrawiam
Sympatyczne wspomnienie.
Pozdrawiam ciepło:)
Kochamy nasze dzieci i dlatego są dla nas cudowne, bo
nasze. Pozdrawiam.
Oj nie ładnie, nie ładnie. Ha ha.
ależ Krzysztofie ja cie lubie drażnić
drogi Karl - jemu się juz nie powiedzie - jego
juz nie ma z nami :(
Mam prośbę. Nie mów do mnie Krzyś. Jak już to
Krzysiek.
i niech jemu się w życiu wiedzie,
Pozdrawiam serdecznie
UFFF dzięki Krzysiu
W rodzaju wpisałbym rymowany, bo takim ten utwór jest.
Ogólnie wierszyk prosty, ale z reguły wierszyki są
proste. Jest jednak jakiś temat i rymy, więc tym razem
nie skrytykuję. Po prostu przyjazny dla środowiska
wierszyk.