Cudze piękno
Gorzki owoc ukryty w strofie,
przegonił światło i deszcz.
Nie utrzymam kształtu wiersza
bez poświęceń oraz porażek. Wiem.
Będę się mylić, zaczynać od nowa.
Wybaczam szorstką doskonałość
śpiewającym ptakom.
Zaniemówiły cholerne kropki, chude
przecinki. Słowo jest najmocniejsze,
gdy się wymyka. Odchodzi jak
wolny człowiek - zapada w pamięć.
autor
Jutta
Dodano: 2018-07-23 22:47:32
Ten wiersz przeczytano 874 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
własne jest najpiękniejsze
pozdrawiam serdecznie
Bardzo ciekawe i refleksyjnie ;)
choć się wymyka- zapada w pamięć- taka jest poezja.
Pięknie ujete.
Czy przeczyta może Jutta
Wiersz poety i filuta,
tego Sławka, tego Sada?
Albo powie – Sławku, spadaj!
ładnie.... tak słowo ma moc wymyka się by wrócić
poezją:-)
pozdrawiam
Fajna i dobra refleksja;)pozdrawiam cieplutko;)
Wymykające się pod wpływem natchnienia słowa tworzą
wiersz. :)
Przeczytałem z przyjemnością Jutto.
Pozdrawiam serdecznie.
Podoba się refleksja z optymistyczna puentą.
Pozdrawiam :)
Świetna refleksja.
Pozdrawiam ☺
Z natchnieniem jak z miłością.
Pozdrawiam
wymyka prawie zawsze, czasami jednak natchnienie
spływa
Cos w tym jest. Dobra refleksja.
Pozdrawiam :)
"Słowo jest najmocniejsze, gdy się wymyka." To mnie
urzekło...
Właśnie dać płynąć słowom.
dobra refleksja Pozdrawiam :))