Cukrosc

dosyc mam tych waszych slodyczy trosk!
wasze slowa lepia sie do siebie niczym wosk
gorycz w nim czuje gorycz
slowianski most!

pustosc, nieszczerosc to wasza maxyma
profitem nakreslacie sleposci w noc
ah, gdyby te wasze troski...
nie rozumiem waszych klamstw!
waszego slepego oddania
waszych gluchych slow!

slodycz, czuje slodycz
okropniejsza od miodu
cukrow waszych falszywych milostek
zna juz caly swiat
wiec po co grac?

zycie psujecie
niczym cukier zabija zeby
a wiec ktoredy, ktoredy?
nie rozum a serce ton prawdziwy wybija
zrozum to czlowiecze, to cie zabija

zabija od srodka, a gdy rozstania nadejdzie czas
pustka, i nicosc,
to jedyne co cukrosc w was zostawila
ta chwila...
triumfem blogosci bedzie
na czerbialych wstegach wspinac jej przyjdzie
bo Prawda w koncach wydobedzie
wszedzie
ktoredzie...

autor

Suse

Dodano: 2009-01-25 20:35:58

Ten wiersz przeczytano 661 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie