Cyganka

Każdy spotkał kiedyś Cygankę...

Przyniósł ją tu wschodni wiatr
Zatrzymał się na stokach Tatr
Wnet rozbłyska ognisko, już brzmi muzyka
Nadchodzi noc, przed którą dzień umyka
Dziewczyna kołysząc biodrami z miejsca się podnosi
Wzrok ponad głowy wszystkich powoli wznosi
Czas się zatrzymuje, obraz mowę ci odbiera
Krocząca piękność dech w piersiach zapiera
Już wiruje w tańcu zapamiętale
Cieszy się chwilą, nie smuci wcale
Pobrzękują złote kolczyki, kaskadami płyną falbany
Czerwonej jak krew sukni misternie utkanej
Czarne loki zlewają się z hebanem nocy
Usta wiśniowe - jakbyś je w winie umoczył
Na szczupłych dłoniach kilka pierścieni
Wysadzanych tęczowymi kamieniami się mieni
Tamburyn w jej ręku rytmicznie dzwoni
Gdzieś w oddali słychać wesołe rżenie koni
Wokół niej widzisz blask niezwykły
Przeobrażający w łunę płomień nawet nikły
Dziecię zrodzone z księżyca i słońca
Duszę ma nieujarzmioną niczym rzeka rwąca
Rzekłbyś, iż śpiewa nic nie mówiąc
I płynie w powietrzu stopami po trawie sunąc
Zapach jej to ziemia i rześki potok złączone z lasem
Nieznaną w tych stronach wonią też pachnie czasem
Na karty spojrzy i dolę twą odsłoni
Każdą swą noc długą na taniec strwoni
Jej miejsce na ziemi wciąż gdzie indziej
Dokąd wiatr wieje, tam ona przyjdzie
Spojrzenie tej damy tak dziwne i tajemnicze
Jakby na weselu miały płonąć znicze
Oczy jej czarne piękniejsze niż morza i zorze…
Lecz o tym wiedzieć nie możesz
Że jej tęsknota za wolnością słowami niewyrażona
Żyje jako niekochanego człowieka żona
Nie wiesz też, że kochając innego skrycie
Jakiś czas później razem odebrali sobie życie

autor

Miss Amelia

Napisany: 2005-03-06 Dodano: 2005-03-07 18:01:11

Ten wiersz przeczytano 620 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie