Cytosar
Rozbić się jak szkoło,
zbierać nie ma co, bo rana zostałaby
Krwią podzielić się można -
I tak już mi się nie przyda.
Umieram powoli czując śmierć nad swą
twarzą.
Czy to nie paradoks, że Ktoś tak kierował
życiem?
Nie znam osoby, co śmierć wita z lilią.
Wiem, co to znaczy być białym
człowiekiem...
autor
SylwiaWawdysz
Dodano: 2012-10-30 19:12:58
Ten wiersz przeczytano 458 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.