CYWILIZACJA
Laboratoryjny świat
Laboratoryjne życie
Wszystko przewąchane
Przez automaty
Zerojedynkowe
Zielona broda lasów
I srebrne włosy potoków
Już tylko w kolorze sepii
Świat zmoczony
Radiacyjnym opadem
Cywilizacji
Umysły zatrute
Nakazem życia
Przeciwko życiu
Zepsute słońce
Nie dla życia
Życie nie dla
Człowieka
Madonna mamona
Słodka przyjaciółka
Władców
I budowniczych
Nie pozwala zapalić
Ostatnich świec
Rozsądku
KapRysiek



Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.