Czarna Orchidea

dedykowane wiersz jest zmieniony wzgledem pierwowzoru - dla próby ratowania tego, co powinno pozostać.

Próbowanie.

Gdybym ja umiał! (- tak jak nie potrafię)
by słowa – miękko płynęły... - a - rymy...
- mgłą w oczach - zaszły...

(- Serca telegrafem...

- znów... - s.o.s. (- tit-tut- ti-tit.) - wiersze by (– moje...) {w) - Tobie zatańczyły!..)

Gdybym ja umiał (– i mógł...)

( Niedaleko!..:

nie – "rzut beretem...". (- Godzina tramwajem)
- by... - spojrzeć w oczy.

- "Zostałbyś?.."

(– chciałbyś?..) - "Bogiem?.. - czy Poetą?.."

-" pokochał wreszcie?.. "

(- przystań... - mą?!..) - czy Skałę?

Gdybym!.. (- gdy perły! - gasnące i słońca)
gdybym!.. (choć tęskne... - są piękne i śmiałe)
- Gdybym cię - umiał...

(– "zawłaszczyć(?..)")

tak... - do końca!.. (- pokochać!...)

- Cóż chciałbym?..
(– jeszcze...) - tęsknić?..
- czy całować?!..

[- Frustrat! - a chciałby!..

(- gołębia!..) - w rydwanie.]


[(- Miedź?)

- czy mieć tylko?..

(- wciąż bolesne znamię...)]

Takie jest moje...

(– Moje jest bajanie!..)


(- Wiersz to dziś - czwarty... - bom ich... - nie rozczytał...)


Gdy - w żyłach – tylko – czarny mam atrament
- gdym... - do "Spotkania" – z tango... -
(wtargnął!) - "tanio!"

- jak bandyta...

- choćby mi – Amor! - sprzyjał swoim łukiem

niestety! - wysyłam... - wciąż strzały -
(drewniane.)

(I Zatrute...)



Ornament Jego!...


- Czy rozdziobią kruki?..
- mój... - czarny – bukiet... (- za jej piwne oczy...)

na moje wieczne Ciebie niezaznanie...


Lub – dla spotkania... (- w poznaniach...)

(– pod bukiem.)



Tęskno mi... - Nie znam...
(- nawet!)
(- twych... - warkoczy.)

Ty... - ślubów!.. - w których...
- Niebo!
(oznajmia się... - z hukiem.)


Trywialny obraz: rogalik... - pod gruszą
spokój...

(- w szlafroku...) - ławeczka

- przy Tobie...
- on to ci? - czy ja?

niczego nie muszą. - Emerytura!..

cava! (- czas im - sprzyja...)
bo wrzesień - ciepły... dzisiaj (- w Całowaniu)*
przy kawie... - miękkiej, słodkiej

{po całusach}


tak sobie myślę (- w kojcu)
(- co jest - tutaj... czyje?)


eh... - Ty!...
(- "wyrzeżbiona!..")

- Niedługo... - Święta!

(- piękna...
- z Gwadelupe...)

- Jakże bym - chciał ja... - w swojskiej koniczynie...

jeszcze na wydmie,
- lub w saunie (- popłynąć...)

(jak w ciepłych łódkach dłoni)


(- z kochaniem...) (- w Szalupie.)




04. 12. 2020 r. Przewartościowanie: 07. 12. 2020 r.
oraz 12. 12. 2020 r.

*"Całowanie" - rzeczywista obowiązująca nazwa miejscowosci (miejsca?)z zabudową stałą - gdzieś w warszawskim pobliżu na linii otwockiej

autor

Wiktor Bulski

Napisany: 2019-09-02 Dodano: 2020-12-07 06:35:25

Ten wiersz przeczytano 880 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Monolog Klimat Refleksyjny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie