Czarna Perła Ciemności-...

Połączeni stalową pępowiną
Z Czarną Perłą Ciemności…
Nikt jej nie przetnie…

Niewidzialna twarz, przygląda się naszym jeszcze niewinnym oczom
Wpaja nam bezgraniczną nienawiść i potępienie
Zniekształcona dusza Naszej Matki, otula nas zimnem podziemi
Tak marnie porodzeni..
Tak przerażeni swoja pustą przyszłością…

A ona dumnym swym okiem wpatrzona
W beznadziejne jutro,
Porzuca nas na chwile życia,
By później powrócić i odebrać nam tchnienie,
Zmrozić poruszone serce jednym cięciem czarnego sztyletu
Odebrać to co dobre i zasiać niepewność
Zniszczyć wspomnienia
Wyrwać ostatnie drobiny nadziei…
Goli…
Obumarli…
Pozbawieni odczuć,
Odejdziemy przerażeni bez żadnego sprzeciwu
Z Matką Ciemności.
Nasza szara beznadziejna egzystencja dobiegnie końca
Skazani na wieczne niepowodzenie
Na bezszelestna mękę
Na przeklinanie piękna…

Bezlitosna Matka
Niezapomni o żadnym swoim dziecku
Znajdzie nas wszystkich…

autor

~shadow~

Napisany: 2007-02-02 Dodano: 2007-02-02 23:02:00

Ten wiersz przeczytano 651 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie