Czarna róża
Kwiat przez czas głaskany,
do snu delikatnie usypiany.
Chowa swój bukiet głęboko,
poza ciekawskie ludzkie oko.
Za życia dotykany za często,
miętoszony natarczywą ręką.
Wypadł z palety barw tęczy,
malarz kolorem szarym zamęczył.
Jeszcze niedawno było tak pięknie,
wiatr ugniatał to serce miękkie.
Rozsiewał obietnice po ogrodach,
aż wybiła obudzenia czarna pora.
W jeden dzień róża zmiarniała,
z czerwieni w czerń się przebrała.
Malarz dokończył swe dzieło,
po czym bezczelnie spojrzał na niebo.
autor
IvyMatis
Dodano: 2012-07-29 11:33:10
Ten wiersz przeczytano 511 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Obietnice, niegasnąca miłość, wspaniałe chwile i...
bach. Prawdziwie, smutno, pięknie.
Bardzo fajnie! Pozdrawiam!
"miłe złego początki"...
Pozdrawiam.
ulotne chwile było pięknie - a źle się skończyło
podoba mi się
pozdrawiam;)
Interesujecy jest Twoj wiersz i smutny.Pozdrawiam:)
Obietnice,wyrzucone nadzieje,purpura zamieniona w
czerń.Smutny temat,ale jeszcze bardziej smutne
chwile,gdy wybija czarna pora.Pozdrawiam.Zatrzymal
mnie Twój wiersz.
Niestosowne zachowanie w stosunku do dziewczyny czy
róży niczego dobrego nie wróży.