Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Czarnej melancholii nie leczy...

Czarnej melancholii nie leczy się zrozumieniem świata



zagrzebałam się w sumie przypadków
między teorią a praktyką
jak żyć by istnieć

kiedy nic nie jest celem
i sensem jako takim
a czas wielki przyjaciel

przecieka z dobrem odpływając
wierną rzeką
zapomnień

żyję i uciekam
do przodu by nie grzęznąć
w lepkiej siermiężności

przenoszę kruchość życia
poza widnokrąg siebie
czepiam się czegoś solidnego

co osunie się
w nicość
nie szukam

sensu

autor

beano

Dodano: 2021-11-21 16:48:45
Ten wiersz przeczytano 2164 razy
Oddanych głosów: 53
Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (75)

beano beano

Bogusławie
ciepło odpozdrawiam z podziękowaniem za poczytanie:)

Pan Bodek Pan Bodek

Co tak smutno dzisiaj u Ciebie, Bea???

Piękny wiersz. Nie będę rozdrapywał tematu...

Pozdrawiam ciepło. :)

beano beano

Jastrzu
rozbawiłeś melancholią w różowe motylki, dobrze, że
nie w panterkę;)
dziękuję
za pozostawiony ślad w komentarzu,
pozdrawiam serdecznie:)

Mgiełka028 Mgiełka028

Czas goi rany i trzeba cieszyc sie z kazdego dnia.
Pozdrawiam cieplo ❤

jastrz jastrz

PS A jeśli chodzi o melancholię - dla Ciebie najlepiej
pasuje różowa w motylki.

jastrz jastrz

Trafiłaś wierszem w mój nastrój. Ale ja poniekąd
jestem usprawiedliwiony, a Ty? Świat to jest pewna i
budząca zaufanie opoka. Nicość otwiera się czasem
przed naszymi oczami. Ale nigdy nie przed oczami
oganiających się od adoratorów ślicznych dziewczyn (a
taką Cię widzę po lekturze Twoich erotyków).

Halina53 Halina53

Po co szukać bezsens, nicosc, lepiej zająć się czymś,
co ma wymierne korzyści, przepędzić źle myśli i...
Pisać choćby wiersze Beatko, to ma sens.
Pozdrawiam Halina

beano beano

Andreasie
za czerwone melancholie
niejedno a wiele da się;))

dziękuję ślicznie:)

andreas andreas

Te czarne melancholie są niesamowicie przygnębiające.
Może by je zamienić na inny kolor...

"Za smutek mój,a pani wdzięk,
ofiarowałem pani pęk
czerwonych melancholii."

Pozdrawiam.

anna anna

tytuł oddaje wiernie to co jest w treści wiersza.

BordoBlues BordoBlues

Wiersz przekazuje trudne stany emocjonalne, niepewność
i wielowątkowość poszukiwań sensów, by zrozumieć
siebie i odpowiedzieć na drążące serce pytania.
Pozdrawiam i niech się darzy. :):)

mariat mariat

I teraz +++++++++++++++++++++++

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Jak ja lubię takie melancholie...
Od razu jakoś mi raźniej :-) (może coś ze mną nie
tak?) :-)

"Rzeka zapomnień"... Chciałbym do takiej wskoczyć, bo
uporczywość pamięci doprowadza mnie czasami do
szału... :-)

Ale żeby nie było za smutno: zawsze wychodzę z
założenia, że jak się czepiać, to tylko czegoś
solidnego ;-) (a tak poważnie, przypomniały mi się
wyczyny z dzieciństwa... nurkowanie z kolegami z
kilkudziesięciokilowym głazem w dłoniach... buuuu)

Pozdrawiam serdecznie, Beatko :-)

molica molica

Witaj,

nie bardzo pojmuję; czepiasz się czegoś
solidnego, ale nie szukać
sensu...

Po co zatem ten wysiłek?
Uciec od siermiężności aby osunąć się w nicość?

To chyba poezja - coś odległego od życia i jego
realizmu...

Uśmiech i pozdrowienia /+/.


użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Tak, wiersz zatrzymał na dłużej, odnalazłam w nim
wiele płaszczyzn, które w ostateczności kończą się w
jednej.
Póki co: "przenoszę kruchość życia
poza widnokrąg siebie
czepiam się czegoś solidnego"
Serdeczności Bea, bo smutno w Twoich wersach. :)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »