Czarny Anioł i Biała Czarownica
Za głosem marzeń
przybył z piekieł.
Odnajdując czarownicę,
sypnął na jej włosów czerń
spadających gwiazd pyłem.
Utonął w lazurze
duszy i serca głębokim oceanie,
ona go otuliła uczuć jedwabiem,
patrząc na chmurę.
Uciekają do otchłani,
gdzie są sami,
w objęciach wzajemnej,
tajemniczej magii.
Dotykiem czerwieni
unoszą się na wyżyny.
Ogniem z pochodni
płoną we śnie oboje,
bo są odziani w sobie.
K.C.
autor
BiałaCzarownica
Dodano: 2010-04-10 00:34:11
Ten wiersz przeczytano 622 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
bardzo ładny wiersz oddajacy wiele uczuć, a przede
wszystkim obrazujący to najważniejsze - miłość.
pozdrawiam :)
Ta magia płynie przez słowa,
niesiona serc uderzeniami,
które coś do niej wtrącają,
o melodię ją wzbogacają,
by popłynęła z wyznaniami,
tak brzmi serca mowa!
czy nie zawiele o czarownicy, czarach, magii? może
zmiana klimatu?
Miłość idealna. Bardzo ładny wiersz.
Ich miłość.Pozdrawiam.
Anioł i Czarownica? Pozdrawiam
jak w otchłani to w przedpiekle i magia niech biała
będzie, bo spłoną doszczętnie Fajny wiersz Obrazkowy z
fantazją Pozdrawiam ciepło:)
Anioł i Czarownica... miłość nie wybiera:) Pozdrawiam!
W mądrych księgach piszą, że każda jest czarownicą.
fantastyczna miłość...
Jak widać miłość nie wybiera. Ale najważniejsze, żeby
była. Ciekawy wiersz o miłości. Pozdrawiam Cię
Czarownico:)