Czas

Wiersz napisany na 60 urodziny mojej babci.

Jeszcze niedawno młodość za nami wędrowała, świat wydawał się taki piękny i prosty. Wszystkie chwile były lekkie jak motyle,
a my cieszyliśmy się sobą.
"On" wtedy wolno i bezpiecznie leciał za każdym naszym krokiem, wtedy jeszcze niewinnie i spokojnie.
Później było różnie.
Życie sprawiało tyle problemów, tyle niepowodzeń.
Często wpadaliśmy w dołki wykopane przez naszych nieprzyjaciół.
A "On" nawet wtedy się nie zatrzymał,
choć czasami wydawało nam się inaczej.
Kiedy zrozumieliśmy juz na czym to wszystko polega było nam lepiej. Nasz cel był coraz bliżej, wkońcu go dosięgneliśmy.
"On" zaś zaczął gonić nas coraz szybciej
na zegarku i kalendarzu.
Teraz wiemy co to jest życie.
Poczuliśmy jego goszki i słodki smak.
"On" nadal nas goni i nigdy się nie zatrzyma.
Jest naszym wrogiem, ale możemy się z nim zaprzyjaźnić. Choć zabrał nam młodość i lata to jednego nie zabierze nam nigdy-wspomnień, które są częścią nas, które sprawiają, że ciągle czujemy się silni i młodzi,
które w chwilach ciężkich napełniają nas radością. Z nimi żyje się lepiej, a szczególnie wtedy, kiedy po piętach depcze nam "Czas".

autor

Arabelka

Napisany: 2008-01-19 Dodano: 2008-01-19 17:01:06

Ten wiersz przeczytano 378 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie