Czas...
W prawdzie zagubione słowa
wypowiadane w niemocy pragnień
skrywanych pod warstwami duszy
pragnącej wolności i promieni
jutrzenki obleczonej w koronę
utkaną z gwiazd zdobiących
pradawne niebo nieskalane
nieczystą myślą czarniejszą
od szat okrywających śmierć
zaglądającą z ukrycia w zwierciadła
istnień egzystujących we mgle
spowijającej nieznane aniołom oblicze
świata zatraconego w bezcelowym
dążeniu ku przepaści i zatarciu
tysięcy lat łaski boskiego światła
...
Komentarze (6)
za Larisą - punkt
Ciekawy, nietuzinkowy wiersz!
Nie każdy potrafi odnaleźć prawdę i sens istnienia.
Dobra puenta.
Pozdrawiam serdecznie
W wyścigu szczurów zatracamy wartości i najważniejsze
aspekty życia...ciekawie i refleksyjnie...Pozdrawiam
Inello :)
bardzo ciekawa retrospekcja.
bardzo dobra refleksja, pozdrawiam
Często podążamy jak ślepcy, byle szybko. Nie widzimy
nie tylko Boga, ale i potrzebujących... Widzimy
głównie siebie i czasami bliskich i tych nad nami,
prawie zawsze...
Pozdrawiam, +
Miłego dnia