Pragnienie...
Dla W.
- Kochaj mnie! Pokochaj jaką jestem.
Nie potem; tu i teraz i nie mów, że
za późno, że można było wcześniej.
Patrząc na usta lekko rozchylone,
czuły i wrażliwy na westchnienia,
w nagłym przypływie uczuć,
chciał powiedzieć, że…
- Nie mów nic, obejmij mnie,
przytul mocno i poczuj;
resztę wyczytam z oczu.
https://www.youtube.com/watch?v=2F1qFsJ-25k
autor
_wena_
Dodano: 2023-06-03 16:29:32
Ten wiersz przeczytano 3088 razy
Oddanych głosów: 72
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (72)
To prawda :)
Nigdy nie jest za późno :)
Dziękuję :)
Po prostu pięknie.
Dziękuję :)
Pięknie o miłości która w sercu bohaterki wiersza
gości. Serdecznie pozdrawiam życząc miłego, udanego
dnia :)
Dopóki gwiazdy na niebie będą świecić
a blask księżyca rozpraszał mroki nocy,
dopóty miłość będzie do serc się garnąć,
dostarczając im wzruszeń, magii i mocy.
Pragnienie miłości duże w tych wersach. Tkwi w wielu
ludziach - i słusznie, bo bez miłości życie starsznie
puste
Uuuuu ... ładny ten monolog dla W.
(+)
Dopóki gwiazdy na niebie będą świecić
a blask księżyca rozpraszał mroki nocy,
dopóty miłość będzie do serc się garnąć,
dostarczając im wzruszeń, magii i mocy.
Dziękuję Piorónku za wgląd do wiersza i ciekawy
komentarz.
Serdecznie pozdrawiam :)
_wena_
'Czerwone gitary' jak ten utwór z wierszem robią
piorunujące wrażenie na mnie!
Pokazałaś w tym utworze wartość miłości, jaka w
dzisiejszych czasach wygląda ciut inaczej, ale to
wciąż miłość, tylko pytanie się rodzi, w jakich
warunkach funkcjonuje ona? Dalej nie dopiszę... Bo
wybuchnę.
Z podobaniem się dla treści!
Pozdrawiam cię serdecznie
:)))
Miłego dnia.
Witaj
Szczęśliwiec z tego tajemniczego pana W.
:)))
Pozdrawiam
:)
na taką miłość każdy zasługuje...pozdrawiam