Czas ostrygi
nie zna początku ani końca.
Wilgotna skorupka pogasiła światła.
Kilka ziaren piasku zmieni wnętrze,
obudzi żądze gotowe do skoku
w podróż, z cząstką oceanu, różowym
prześwitem. Pewnego dnia odpłynie
szczęśliwa jak mewa na wysokiej fali.
Wtedy zrozumie, że gwałtowna zmiana
jest darem losu. Zatrzyma rękę z ostrzem,
która wyłuskała perłę, ale w pustej muszli
nigdy nie zamieszka. Pamięta ciemność.
autor
kikimora
Dodano: 2022-07-04 15:53:01
Ten wiersz przeczytano 1180 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Poezja
:)
Perła kojarzy się z odrodzeniem, z zaczęciem
wszystkiego na nowo. :))
Zawsze mi się Twoje wiersze, kikimoro, ogromnie
podobają :)))
Kochani - duże, duże dzięki!!!!
Świetny tekst w poetycko napisanym wierszu
Bardzo interesujący wiersz, zatrzymuje. Ja sobie
odebrałam jako zmiana, bardzo zaskakująca, niechciana,
ale czasem właśnie takie okazują się bardzo dobrą w
naszym życiu.
Pozdrawiam :)
Czasem wydaje sie nam, że zmiana jest czymś
najgorszym, co mogło się zdarzyć, a ona pozwala na
budowanie czegoś lepszego. Perła, która jest taka
piękna - to skutek obrony organizmu ostrygi po
zranieniu. Hodowcy ostryg po wyłuskaniu perły
wypuszczają je do morza, by rodziły następne.
Najwartościowsze perły dla nich to nie te, które
otorbiły naturalne nierówne ziarenka piasku, lecz
wprowadzony do środka sztuczny okrągły koralik.
Pozdrawiam ciepło.
ciekawa refleksja.
Tak muszle rodzą perły- efekt działalności piasku-
ciała obcego.
Ale tu o życiu.
Wieloznaczeniowa refleksja, odczytuję podobnie jak
sisy89, pozdrawiam ciepło.
Dziękuję sisy. Zależało mi, by wiersz można było
odczytać na kilka sposobów.
Bardzo ciekawie napisany wiersz, refleksje można
odnieść do życia, przemijania, wyborów.
Pozdrawiam serdecznie :)