Czas powiedzieć do widzenia

ja Cię rozumiem, trzeba odchodzić stamtąd, gdzie jest
źle - tylko żeby tak mieć szczęście i nie wpakować się
pod następną chmurę z piorunami... niektórzy tak mają
i przez całe życie odchodzą... Bardzo podoba mi się
końcówka. Pozdrawiam Cię

Rozczarowania uczą nas prawdy.. i siły - o sobie.
Jeden z lepszych Twoich wierszy, jakie udało mi sie tu
przeczytać. Podnosisz sobie poprzeczkę i przeskakujesz
coraz wyżej, brawo!

każdy kiedyś wraca -więc wracaj do kraju do truskawek
i do tego co kochasz i za czym tęsknisz

Twój wiersz oddaje zawód życiowy. Czuć to w każdym
wersie. Czasami trzeba pozbierać co pozostało i
pomyśleć że jutro jest nowy dzień i "show must go on!"

.."tu czarne piwo ma smak deszczu, sfingowany śnieg.
a Leprekaun* kłamał." - pięknie ukazane rozczarowanie.
Gratuluję. Welki PLUS...

dobry wiersz.. a fraza: "dla samych truskawek warto
wracać
do kraju" najbardziej :)

Pięknie to napisałaś i dobrze że zrozumiałaś, że wcale
nie znaczy lepiej to co mieć więcej. Najważniejsze to
być.Może własnie tutaj, u siebie.

Uważam,że Twój wiersz należy do utworów pisanych z
talentem, gratuluję udanych steof. Pozdrawiam.

Po przeczytaniu tytułu myślałam, że następna osoba z
beja odchodzi, a ja miałam zamiar wszystkich,co
odeszli spowrotem tutaj zaprosić.Ale nie,, to dobrze,
bo jest coraz smutniej już nie na beju, a na
"kobiecie".Chyba nigdy nie zaakzeptuję tej nazwy.
Temat wiersza ładny, ciekawy i te duszki, co zakopują
garnce pieniążków, nie są mi obce.

wszędzie dobrze ale najprzytulniej u siebie ładnie
napisany Podoba mi się + :)

no dzisiaj nieźle, zdaje się, że zwyżka formy :)
natomiast darowalabym sobie słowo "ręką" w drugim
wersie, raczej nie glaszczemy niczego nogą :) Druga
strofa w porządku, ale puenta już płytsza, mam
wrażenie, że mniej przemyślana. Kiedy się pisze, ze
nie jest dobrze, warto pokusić się o jakieś
staranniejsze zakamuflowanie negatywnego przekazu,
tutaj kawa na ławę z duszą na czele. Proszę się nad
tym zastanowić:)

Dobrze, że wracasz, w Polsce najlepiej budować
Polskość...

Powiało tęsknotą

urzekło mnie stwierdzenie, ze dusza nigdy nie była
czterolistna, bardzo wymownie...a więc wracaj

podoba mi się ta melancholia w wierszu ("spomiędzy"
sprawdź pisownię :)