Czas przytuli
w pejzażu życia
ludźmi otoczona
tęsknię za dworcowym zgiełkiem
z widokiem błękitu
rozczochrane serce przyspiesza
upajając się widokiem szczęścia
chwile radosne pędzą
nieustannie
przybliżając pożegnanie
łzy zawsze znajdują
miejsce na twarzy
nadmiar chowam w rękaw
wskazówki cofam ukradkiem
czas znów łaskawie przytuli
przy odrobinie starania
nauczę się pożegnań.
https://www.youtube.com/watch?v=a0KeEwRQF4E
autor
Mgiełka028
Dodano: 2023-05-15 16:10:55
Ten wiersz przeczytano 2321 razy
Oddanych głosów: 80
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (82)
Miłość nie lubi pożegnań. Wzruszająca melancholia
wsparta nastrojową piosenką tworzy ładną całość.
Pozdrawiam ciepło :)
Piękna wyciszająca melancholia. Każde rozstanie czyni
rysę w sercu. Czytałam z zachwytem i zadumie. Ślę moc
serdeczności i pogody ducha:)
Mgiełko, pięknie, melancholijnie o pożegnaniach,
ale... nie byłoby radości z powitań, gdyby nie było
pożegnań.
Pozdrawiam
Też nie lubię pożegnań.
Ładnie z nutką melancholii.
Pozdrawiam Elu
Ale ślicznie, i ta melancholia zachwyca...
Pozdrawiam serdecznie :)
...
zegar spoglądał ciekawie
jakby chciał powiedzieć
że jest za wcześnie na pożegnania
...
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia
Przytulenie czasu, jak każde przytulenie niesie
ukojenie, łagodzi napięcia i pomaga wyciszyć się,
ujmująca i bliska mi melancholia,
prawdziwa przyjemność móc czytać Twoje wiersze,
ogromnie cieszę się z Twojego powrotu,
pozdrawiam serdecznie:)