Czas uczy pogody
Czekasz na swoją chwilę
z utęsknieniem czekasz
upływającego czasu perły
na nitkę nawlekasz
babiego lata
co nad polami
snuje się srebrzyście
przystań
zetrzyj pył z sandałów
w wędrówce przez groby
jeszcze nie pora
jeszcze jesień
szemrze liściem
autor
ARABELLA
Dodano: 2016-03-12 06:38:23
Ten wiersz przeczytano 1747 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (41)
myślę, że w drugim wersie słowo - czekasz mogłoby być
zastąpione innym wyrazem, tu jest za blisko, np
wegetujesz
pozdrawiam:)
piękny wiersz... melancholia utkana .. pozdrawiam
zapamiętałem z tego wiersza najważniejsze; "jeszcze
nie pora"!
Pogoda zmienną jest... ale, ale mamy ocieplenie
klimatu!
musisz nauk pilnie wysłuchać;
czas nas uczy pogody..ducha
i tylko na tym się skup
a nie myśl, że czeka grób!
Tak, warto zatrzymać się na chwilę i pomyśleć.
Pięknie, miło, optymistycznie, smutek przeganiamy
uśmiechem, ocieramy łzy, snujemy się po polach, ja tak
mam, hi, hi, grunt to głowa do góry. Pozdrawiam.
Zawsze pora aby się zatrzymać
z zamyśleniem, ładnie.
Arabella - twój wiersz to nie wiersz - to poezja!
prawda czas nas uczy pogody
czy to stary czy młody
Pozdrawiam serdecznie:))