Czasem marzę...

czasem marzę...
ujrzeć skrzydeł blask
wzbić się ponad niebios krąg
pogrążyć się w niebieskiej otchłani snu
czasu wskazówki pozostawić na Ziemi
skutej kajdankami ludzkiej nienawiści
betonowego sarkofagu rozbić mur
zamknąć tysiąc niepotrzebnych słów
w kryształowej witrażu kuli
dotknąć deszczu dłoń
pocałować wiatru skroń

a kiedy się obudzę
oczyma duszy mojej
pozbierać okruchy snów
i w bijącej skrytce zalanej krwią zakopać
schować przed płonącym żalem wieków
na zawsze, na zawsze...

- - - - - - - Kraków

autor

R4iN

Dodano: 2006-08-26 00:10:17

Ten wiersz przeczytano 617 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie