Czasie
Pędzisz jak szalony, zegar też się
ciebie boi.
Co z tego, że trzymasz sztamę z nurtem
rzeki,
skoro rany duszy z miernym skutkiem
leczysz.
Nie znajdując leku na zmniejszenie
cierpienia,
najczęściej zrzucasz połowę
odpowiedzialności
na barki sprzymierzeńca, który zwie się
losem.
"Jeśli chcesz być człowiekiem szczęśliwym, nie rozpamiętuj, co by było gdyby".
Komentarze (73)
Samo życie Kaziku...
Ślę podziękowanie i serdeczności :)
Prawdziwe życiowe wersy, pozdrawiam ciepło.
Dziękując za wgląd do wiersza i komentarz,
pozdrawiam Cię Aneczko serdecznie :)
To prawda.
Czas ran nie leczy, pozwala z nimi żyć.
Mądre Wenko.
Dziękując za spacer po moim archiwum, z uśmiechem
pozdrawiam.
Wersy zatrzymały na dłużej, refleksje ponadczasowe.
Pozdrawiam serdecznie :)
Dziękuję za przeczytanie i komentarz.
Cieplutko pozdrawiam, Mgiełko :)
Piękna refleksja. :)
Świetny komentarz, nic dodać nic ująć.
Dziękując za przeczytanie, serdecznie pozdrawiam :)
Witam
Los to takie zło co ciągnie nas na dno.
Pozdrawiam.
;)
Powyższym mottem kieruję się od dawna i to mi życie
znacznie ułatwia.
Miłego dnia, Uleczko :))
To prawda, że rozpamiętywanie to jak rozdrapywanie
ciągle tych samych ran...pozdrawiam weneczko :*:)
Dzięki miła koleżanko za wgląd :)
To fakt czas ucieka i niczego nie leczy jedynie
przytłamasza na chwilę
Pozdrawiam serdecznie Wandeczko :)
Wczoraj nie wróci, jutro niepewne, liczy się tylko
dziś :)